انتظار؛
عملی عبادی یا سیاسی؟!
فردی یا اجتماعی؟!
رهبر کبیر انقلاب در نهی دست روی دست گذاشتن و فعالیتی نداشتن و اکتفا به دعا برای فرج میفرمایند:
"بعضیها انتظار فرج را به این میدانند که در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان ـ سلام اللّه علیه ـ را از خدا بخواهند.
اینها مردم صالحی هستند که یک همچو اعتقادی دارند. بلکه بعضی از آنها را که من سابقاً میشناختم بسیار مرد صالحی بود، یک اسبی هم خریده بود، یک شمشیری هم داشت و منتظر حضرت صاحب ـ سلام اللّه علیه ـ بود.
اینها به تکالیف شرعی خودشان هم عمل میکردند و نهی از منکر هم میکردند و امر به معروف هم میکردند، لکن همین، دیگر غیر از این کاری ازشان نمیآمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند، نبودند."
به انتظار ننشینیم؛
به انتظار بایستیم...
مقام معظم رهبری:
«بزرگان تشیّع - اعم از امام [رضواناللهعلیه] و دیگران - همواره بر حفظ اتحاد امت اسلامی تأکید کردهاند. بنابراین آن تشیعی که با هدف دامنزدن به اختلافات، از رسانههایی که در لندن و امریکا هستند، تبلیغ میشود، در مسیر شیعهی واقعی نیست.» (20/6/1392)