ﺁﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﮐﻪ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ...
 
ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﻭ ﻧﯿﺎﻣﺪﻧﺖ ﻭ ﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺖ
ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺍﺷﮏ ﺑﺮﯾﺰﯾﻢ
ﻋﺎﺩﺕ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺩ ﻣﺎ ﺟﻤﺎﻋﺖ
 
ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﺷﻠﻮﻍ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﻧﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮔﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﭘﺮ ﭘﯿﭻ ﻭ ﺧﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﯽ ﺗﻮ
ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮔﻮﺷﻪ ﺩﻓﺘﺮ ﺭﻭﺯﻣﺮﮔﯽ ﻫﺎﯾﺶ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﯾﺶ ﻭﺭﻕ ﻣﯿﺰﻧﺪ ﻭ ﻣﯿﺒﯿﻨﺪ
ﻣﺎ ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﺩﻝ ﺗﻨﮕﯿﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﻭﻗﺘﯽ ﻧﺎﻧﻤﺎﻥ ﮔﺮﺍﻥ ﺷﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ
ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﻧﮕﻮﻥ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﺑﺮ ﻭﻓﻖ ﻣﺮﺍﺩ ﻧﺒﻮﺩ
ﻭﻗﺘﯽ ......
 
ﺑﯿﺨﯿﺎﻝ ﺁﻗﺎ
ﮔﻮﺵ ﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﯽ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﮐﻪ
ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺟﺰﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﻤﺎﻋﺘﻢ...

رجعت

هنگام ظهور حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ پیامبر اكرم و امامان معصوم و گروهی از مردمان نیكوكار و برخی بدكاران و كافران كه مرده اند به دنیا بر می گردند تا نیكوكاران دولت كریمه اهل بیت ـ علیه السلام ـ را ببینند و به پاداش برخی كارهای شایسته ایشان برسند و بدكاران و كافران نیز سزای بدكاری هایشان را بكشند

 گفتنی است موضوع رجعت یكی از اعتقادات اختصاصی و افتخار آمیز شیعی است كه همگی آن را قبول دارند چنان كه علمای بزرگی مانند:
شیخ مفید,
ابن بابویه,
سید مرتضی,
سید بن طاووس,
 علامه مجلسی و ... فرموده اند:
رجعت آل محمد و شیعیان ایشان (و نیز برخی كافران) بین مذهب اجماعی است و مخالف ندارد.[1]

[1]. همان, ص 206 ـ 307 و السید محمد كاظم القزوینی , الامام المهدی ـ علیه السلام ـ من المهد الی الظهور, ص 643 به بعد.
خدارحم مرادي- مرکز مطالعات و پژوهش هاي فرهنگي حوزه علميه
نقل از :سایت اندیشه قم

طولانی بودن عمر حضرت مهدی ـ علیه السلام

عمر مبارك آن حضرت در غیبت كبری بسیار طولانی است و این موضوع عقلاً محال نیست و به لحاظ علمی نیز ممكن به شمار می آید علاوه بر این افراد بسیاری در امتداد تاریخ زندگی بشر عمر طولانی داشته اند مانند حضرت نوح كه امام صادق ـ علیه السلام ـ درباره او می فرماید:

نوح 2300 سال زندگی كرد, 850 سال پیش از آن كه به پیامبری برانگیخته شود و 950 سال میان قومش به هدایت آنان پرداخت و 500 سال هم پس از آن كه كشتی اش به خشكی نشست و آب در زمین فرو رفت آن گاه شهر ها را ساخت و فرزندانش در شهر ها ساكن شدند

از دیگر كسانی كه عمر طولانی داشته اند مانند:
 حضرت سلیمان بن داود 712 سال, شداد بن عامر 900 سال و ...[1]

1]. شیخ صدوق, كمال الدین و تمام النعمه, ج2, ص 523.
خدارحم مرادي- مرکز مطالعات و پژوهش هاي فرهنگي حوزه علميه
نقل از: سایت اندیشه قم.

آداب حضور در شبکه‌های اجتماعی:

 هر چیزی را فورأ به إشتراک نگذارید. إبتدا آنرا با دقت بخوانید و کمی در آن تأمل کنید.
هر چیزی را هر جایی کپی نکنید.
لطفا از شدت آزادی بیانی که در گروه‌های مجازی وجود دارد، ذوق‌زده نشوید! شاید مسیر را گم کرده باشید و به بیراهه بروید.
اول از همه، اهداف گروه‌تان را مشخص کنید.
هر کسی را به هر گروهی اضافه نکنید.
حجم خبرهایي را که به اشتراک می‌گذارید خودآگاهانه و با وسواس کنترل کنید!
گاهی تماشاگر باشید.
واکنش سریع نشان ندهید.
همیشه حواس‌تان باشد که چه پست می‌کنید.
مطالب متناسب با مخاطب پست کنید.
گاهي وقتها مي توانيد با كم يا زياد كردن کلمات یا جملات، پيام قبلي را اصلاح و يا تكميل نماييد.
هوشيارانه عمل كنيد چون شاید در آينده، از أثرات منفی این پيامها، در شرایطی عليه خودتان یا خانواده تان استفاده شود!
دقت کنید که إشاعه دهنده فحشا نباشید.
آبروی دیگران، بازیچه شما و أبزاری برای سرگرمی دوستانتان نیست!
در به إشتراک گذاشتن فایلها و عکسها، کمی دورأندیش باشید! شاید قربانی بعدی شما باشید.
  در هر شرایطی که قراردارید، ترویج دهنده أفکاری سازنده و سالم باشید. 
اگر شما را در گروهي عضو كردند و شما هيچ كس را نمي شناسيد و يا از هدف گروه بي اطلاعيد، سریعأ أز آن خارج شويد.

پيامي كه قبول نداريد به ديگران إرسال نكنيد!
توجه كنيد كه امروزه يكي از راههاي شناخت شخصيت شما همين شبكه هاي اجتماعي است.
در إنتقاد أز دیگران إنصاف را رعایت کنید.
در مبارزه با نظرات و عملکرد دیگران أز جاده مردی و مردانگی خارج نشوید.
همیشه خداوند را حاضر و ناظر بر أعمال خود بدانید.
أز شرع و دین إستفاده أبزاری نکنید.
خرافه پرستی را ترویج نکنید.

 و چه زیبا در دو جمله إمام راحل(ره) فرمودند:
عالم محضر خداست، در محضر خدا "گناه" نکنید...
إلتماس دعا

حوادث شب ولادت حضرت محمد (ص)

در شب ولادت حضرت محمد (ص) ‏حوادث مهم و اتفاقات زیادی در اطراف جهان به وقوع پیوسته که‏ پیش از آن سابقه نداشته و یا اتفاق نیفتاده بود. به این رخدادها «ارهاصات» می گویند.

تولد پیامبر در روایات

ممنوعیت بالا رفتن ابلیس به آسمان های هفتگانه

سرنگونی بت ها

شکسته شدن ایوان کسری

خشک شدن دریاچه ساوه

خاموش شدن آتشکده فارس

برای خواندن جزییات هر قسمت از این اتفاقات به ادامه مطلب بروید

روایات متناسب با هفته وحدت

قرآن کریم:

وَاعتَصِمُوا بِحَبلِ اللَّهِ جَمِيعاً و لاتَفَرَّقُوا

همگي به ريسمان الهي چنگ زنيد و پراكنده نشويد

آل عمران ، آيه ۱۰۳ .

پيامبرصلي الله عليه وآله :

أيُّهَا النّاسُ! عَلَيكُم بِالجَماعَةِ و إيّاكُم و الفُرقَةَ

اي مردم! بر شما باد به جماعت و بپرهيزيد از جدايي

ميزان الحكمه ، ح ۲۴۳۴

الجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ

وحدت مايه رحمت ، و تفرقه موجب عذاب است

هفته وحدت گرامی باد

مقام معظم رهبری:
«بزرگان تشیّع - اعم از امام [رضوان‌الله‌علیه] و دیگران - همواره بر حفظ اتحاد امت اسلامی تأکید کرده‌اند. بنابراین آن تشیعی که با هدف دامن‌زدن به اختلافات، از رسانه‌هایی که در لندن و امریکا هستند، تبلیغ می‌شود، در مسیر شیعه‌ی واقعی نیست.‌» (20/6/1392)

هفته ی وحدت ، هفته ی درس آموزی از كلاس معلم بشریت ، حضرت ختمی مرتبت(ص) است كه به بركت میلادش چهره ی جهان دگرگون شد ، شرك ها به توحید مبدل گشت ، عبادت خدا جای اطاعت از طاغوت ها را گرفت ، نفاق ها به یكرنگی گرائید و خصومت ها و دشمنی های چندین ساله، به " اخوت اسلامی" تبدیل شد ، مهاجر و انصار، برادر شدند و عرب و عجم، یار هم گشتند و سفید و سیاه برابر گردیدند.

دراین هفته ، رسالتمدار بزرگ، حضرت محمد بن عبدالله (ص) دیده به جهان گشود تا نعمت خدا، بربندگان تكمیل شود ، راه از چاه باز شناخته گردد و مردم در سایه نبوتش ، از ضلالت به هدایت ، از ظلمت به نور و از تفرقه به وحدت برسند.

اكنون نیز، كه هزار و چهارصد و اندی از آن تاریخ می گذرد ، ملت ما ، در سالگرد این میلاد مقدس، پرشكوهترین مراسم ، گرم ترین مجالس و باصفا ترین تجمعات را به پا می دارند تا روح اخوت اسلامی درپیکره ی اجتماع ، بیش از پیش زنده شود.

هفته وحدت مبارک

‌‌
السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه‌

«ای گشاینده‌ی گره‌های دشوار‌
ای شکننده‌ی ناملایمات و سختی‌ها‌
ﺩﺷﻮﺍری‌ها ﺑﻪ ﻗُﺪﺭﺕ ﺗﻮ ﻫﻤﻮﺍﺭ می‌شود‌
 و با لطفت؛ اسباب هر کار فراهم»!...‌

خدایا!

به عظمت صحیفه‌ی سجادیه‌
و به لطافت کلام معصوم (علیهم‌السلام)؛‌
بزرگترین گره‌ی این زمانه را بگشا!...‌

mohtadoon.ir/

هفته وحدت مبارک

نظر قرآن در مورد وحدت میان همه جوامع بشری چیست؟

این اتحاد، یک اتحاد و وحدت جهان شمول است.
قران کریم در این زمینه مى‏فرماید کافران و مشرکانى که با شما کارى ندارند و به جامعه اسلامى ‏ضررى نمى‏ رسانند و توطئه‏ اى بر ضد مسلمانان نکرده‏ اند، گرچه دین و اعتقادشان مبغوض شماست، ولى خداى سبحان شما را نهى نمى‏ کند که با آنان رابطة مسالمت آمیز و نیکى و عدالت داشته باشید چون خداوند، عدالت‏گران را دوست دارد «لا ینهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم فى الدّین ولم یخرجوکم من دیارکم أن تبرّوهم وتقسطوا إلیهم إنَّ الله یحبّ المقسطین».(۱)
همچنین قرآن در جاى دیگر، صلح و سازش بین دولت اسلام و دولت کفر را مطرح کرده، میفرماید چنانچه کافران به شما پیشنهاد صلح و سازش دادند، اظهار تمایل نشان بدهید «وإن جنحوا للسَّلم فاجنح لها»(۲) لیکن این پذیرش صلح، در صورتى است که آنان به شما تهاجم و حمله‏ اى نداشته باشند زیرا اگر آنان حمله کرده، بعضى از شما را کشتند و اموالتان را به غارت بردند، وظیفه تان مبارزه است نه صلح. هرگز وهن وسستى به خود راه ندهید و آنان را به سوى صلح و سازش فرا نخوانید چون شما برترید و خدا با شماست و هرگز اعمال شما را بى نتیجه نمیگذارد بلکه وقتى مبارزه کردید و شهید یا جان باز یا اسیر دادید، اعمالتان را به هدف می رساند و مشفوع نتیجه قرار مى دهد.

(۱) ممتحنه/ ۸
(۲) انفال/ ۶۱
آیت‏الله جوادى آملى، وحدت جوامع در نهج ‏البلاغه

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

عَنْ أبِي عَبْدِاللهِ عليه السّلام قالَ: مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَکونَ مِنْ أَصْحابِ الْقائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَلْيَعْمَلُ بِالْوَرَعِ وَمَحاسِنِ الْأَخْلاقِ وَهُوَ مَنْتَظِرٌ فَاِنْ ماتَ وَقامَ الْقائِمُ بَعْدَهُ کانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکهُ.
کسي که دوست مي دارد از اصحاب امام قائم بشمار آيد، پس در انتظار بسر ببرد و ورع و پارسايي را پيشه خود سازد و به محاسن اخلاق بپردازد، اين چنين کسي را منتظر گويند و اگر بميرد در حاليکه امام خود را زيارت نکرده باشد، پاداش وي بسان کساني است که در رکاب امام حضور دارند.

مستدرک سفينة البحار، ج 6، ص 184

چه کنیم تا حضرت امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشریف دعاگویمان شود؟!

قالَ الإِمَامُ المَهدِيّ المُنتَظَر عليه السّلام و عجل الله فرجه الشریف:
إنّي لَأَدعُوا لِمُؤمِنٍ یَذکُرُ مُصِیبَةَ جَدِّيَ الشَّهِید ثُمَّ یَدعُوا لِي بِتَعجِیلِ الفَرَجِ وَ التَّأییِد.

حضرت امام مهدی عليه السّلام و عجل الله فرجه الشریف فرمودند:
هر مؤمنی كه مصيبت جد شهيد مرا به ياد آورد، آنگاه براى تعجيل فرج و تأیید امر من دعا كند، من قطعاً برای او دعا مى كنم.

✳(مکیال المکارم: ج 2، ص 46)✳