اسرار غیبت امام زمان عج
قسمت چهارم
4-خالي نماندن زمين از حجت
حضرت علي عليه السلام فرمود: «لا تَخْلُوا الاَْرْضُ مِنْ قائِمٍ بِحُجَّةِ اللّهِ؛ هيچگاه زمين از کسي که قائم به امر الهي باشد خالي نخواهد ماند.»
از سنّتهاي دائمي الهي اين است که از آغاز آفرينش، بشر را تحت سرپرستي يک راهنما و رهبر قرا رداده است و براي هر قوم و ملتي رسولي فرستاده تا آن رسول، مردم را از عذاب الهي بترساند و وصي و خليفه و جانشين و امام پس از او نيز همان سيره و روش پيامبر را عمل کرده و مردم را به اهداف الهي نزديک کرده است.
امام صادق عليه السلام ميفرمايد: «اگر در دنيا دو نفر وجود داشته باشند، يکي از آنها امام و حجت خدا است.» [1] .
باز ميفرمايد: «آخرين کسي که از اين دنيا خواهد رفت امام است و او حجت خدا بر خلق است و بايد او آخرين نفر باشد که از دنيا ميرود، براي اينکه کسي بدون حجت و رهبر نماند تا با خداي احتجاج کرده، شکايت نمايد که تکليف خود را در دنيا نميدانسته است.» [2] .
اسرار غیبت امام زمان عج
قسمت سوم
3- آمادگي و استعداد مردم
قانون عرضه و تقاضا در جوامع بشري همواره و در همه جا جاري است و عرضه مطابق تقاضا ميباشد. در غير اين صورت نظام زندگي به هم خورده و تعادل خود را از دست ميدهد. اين قانون تنها جنبه اقتصادي ندارد بلکه در مسائل اجتماعي نيز جاري است.
بدون تقاضا، عرضه بي فايده است. نياز به رهبر و پيشوا براي جامعه نيز از اين قاعده و قانون مستثني نبوده و در قالب استعداد و آمادگي مردم تحقق پيدا ميکند.
در دوران غيبت، مردم جهان به تدريج براي ظهور آن مصلح حقيقي و سامان دهنده وضع بشر، آمادگي علمي،و اخلاقی پیدا میکنند.
اسرار غیبت امام زمان عج
قسمت دوم
2- بيم از کشته شدن
زراره گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: «براي حضرت قائم قبل از ظهورش غيبتي است.»
پرسيدم: چرا؟ فرمود: «يَخافُ عَلي نَفْسِهِ الذِّبْحَةَ؛ بر جانش از کشته شدن ميترسد.» [1] .
حضرت همواره در معرض کشته شدن بوده و هست؛ زيرا حکّام ستمگري که در طول دوران اسلامي حکم رانده اند (عباسيان، عثمانيان و غير آنان از کساني که به ويژه در خاورميانه حکومت نموده اند) بيشترين تلاش و کوشش خود را صرف پايان بخشيدن به زندگاني حضرت مهدي عليه السلام مينمودند؛ خصوصا پس از آن که ميدانستند که حضرت مهدي عليه السلام همان کسي است که تختهاي حکمرانان ظلم و جور را متزلزل نموده، درهم خواهد شکست و همان کسي است که هستي ظالمان را نابود و از استيلاء آنان بر بندگان خدا و کشورها جلوگيري خواهد کرد.

وظایف منتظران ...قسمت اخر
4- رعایت ادب نسبت به یاد او
به اينکه مؤمن، آن حضرت (علیه السلام) را ياد نکند مگر با القاب شريف مبارکش، مانند:
حجّت
قائم، مهدي
صاحب الامر
صاحب الزمان
و غير اينها و ترک تصريح به نام شريف اصلي آن حضرت که اسم رسول خدا (صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم) است.
شيخ صدوق رحمه الله به سند صحيحي، از حضرت امام صادق (علیه السلام) روايت کرده که فرمود:
«صاحب اين امر {حجّت از آل محمد} مردي است که هيچ کس با اسمش او را ياد نکند، مگر اينکه کافر باشد»
شيخ کليني نيز به سند صحيحي اين خبر را چنين روايت نموده:
«صاحب اين امر را کسي به نامش اسم نبرد مگر کافري»[1]
(کتاب مکیال المکارم فی فوائد دعا للقائم)
[1] اصول کافي، 333:1 باب در نهي از اسم ح 4.
وظایف منتظران قسمت سوم
3- محبوب نمودن او میان مردم
و اين امر دلالت دارد تمام آنچه در امر دوم بيان کرديم{ارسال قبلی}،
به جهت دلالت عقل بر اينکه هر کس محبّتش واجب و نيکو است، سزاوار است او را محبوب نمود.
و نيز دلالت ميکند بر آن محتواي فرموده خداي تعالي در حديث موسي (ع) که:
مرا در ميان آفريدگانم محبوب ساز....
و به طور صريح بر آن دلالت ميکند، آنچه در «روضه کافي» به سند خود، از حضرت ابي عبد اللَّه صادق (ع) آورده که فرمود:
خداوند رحمت کند بنده اي که ما را نزد مردم محبوب نمايد و ما را در معرض دشمني و کينه توزي آنان قرار ندهد.
همانا به خدا سوگند! اگر سخنان زيباي ما را براي مردم روايت ميکردند، به سبب آنان عزيزتر ميشدند و هيچ کس نميتوانست بر آنان وصله اي بچسباند،
ولي يکي از آنان کلمه اي را ميشنود، پس ده کلمه از پيش خود بر آن مي افزايد. [1] .
و در مجالس صدوق رحمه الله به سند خود آورده، از امام صادق (ع) که فرمود:
خداوند رحمت کند بنده اي را که مودّت مردم را به سوي ما کشاند و به آنچه ميشناسند، با آنان سخن بگويد و آنچه را منکرند، واگذارد. [2]
(کتاب مکیال المکارم فی فوائد دعا للقائم)
[1] روضةالکافي، 229 ح 293.
[2] أمالي، 61.

اسرار غیبت امام زمان عج
قسمت اول
مواردي از فلسفه غيبت در بعضي از روايات اشاره شده است که به صورت اختصار بيان ميکنيم:
1- آزمايش مردم
يکي از سنّتهاي الهي آزمايش مردم است. اين سنت در تمام امّتهاي گذشته نيز اجرا شده است. خداوند متعال در قرآن کريم ميفرمايد: «اَحَسِبَ النّاسُ اَنْ يُتْرَکُوا اَنْ يَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذينَ مِنَ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللّهُ الَّذينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْکاذِبينَ» [1] ؛ «آيا مردم خيال ميکنند که همين که گفتند ايمان آورديم رها شده و ديگر امتحان نميشوند. کساني را که قبل از آنها بودند، آزمايش کرديم تا خداوند راستگويان و دروغگويان را مشخص کند.»
با توجه به آيه فوق، خداوند متعال در هر زمان و دورهاي، مردم آن دوره را مورد امتحان قرار ميدهد تا مؤمنين واقعي از متظاهرين به دين و ايمان مشخص شوند.

اسرار غیبت امام زمان عج
مقدمه
غيبت ولي عصر عليه السلام از رازهاي بسيار پيچيدهاي است که با ظهور او همه حقيقت روشن ميگردد. عبدالله بن فضل هاشمي ميگويد: امام صادق عليه السلام فرمود: حضرت صاحب الامر ناچار غيبتي خواهد داشت، به طوري که گمراهان در شک واقع ميشوند. سؤال کردم: چرا؟ فرمود: مأذون نيستيم علتش را بيان کنيم. گفتم: حکمتش چيست؟ فرمود: همان حکمتي که در غيبت حجتهاي گذشته وجود داشت، در غيبت آن جناب وجود دارد. اما حکمتش جز بعد از ظهور او ظاهر نميشود، چنان که حکمت سوراخ کردن کشتي و کشتن جوان و اصلاح ديوار به دست حضرت خضر عليه السلام براي حضرت موسي عليه السلام آشکار نشد جز هنگامي که ميخواستند از هم جدا شوند. اي پسرفضل! موضوع غيبت، سرّي از اسرار خدا و غيبي از غيوب الهي است، چون خدا را حکيم ميدانيم بايد اعتراف کنيم که کارهايش از روي حکمت صادر ميشود، گرچه تفصيلش براي ما مجهول باشد. [1] .
از اين حديث استفاده ميشود که علت اصلي و اساسي غيبت به دليل اينکه اطلاع بر آن به صلاح مردم نبوده، يا استعداد فهمش را نداشته اند، بيان نشده است.
[1] مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، ج 52، ص 91
لعنت بر تو...ابليس!
تو واقعا شيطان را در شهر نمي بيني؟
اينجا! لاي كم فروشي هاي بقال محل!
توي فحش هاي ركيك مرد همسايه؟
بين دست هاي گره خورده ي نامزدهاي بي شناسنامه؟
روي روسري هاي بادبرده ي دختركان بالا شهر!
تو واقعا صداي خنده هايش را نمي شنوي؟
لاي موسيقي هاي تند ماشين هاي شاسي بلند؟
توي دعواهاي بي انتهاي پدر و پسر گوشه ي خيابان؟
بين جيغ هاي پيرزن مال باخته!
تو واقعا جولان دادنش را ميان زمين و آسمان نمي بيني؟
نمي بيني دنيا را چقدر قشنگ رنگ آميزي كرده و بي آنكه من و تو بفهميم"جاهليت مدرن" را برايمان سوغات آورده است؟
نمي بيني توي مدرنيته ي بي سرو ته مان چقدرهمه ديوارها را پر از شعارهاي جور واجور كرده؟
توي وجود من و تو چقدر شك و شبهه انداخته است؟
قلقلك دادن هايش را حس نمي كني؟
توي رخت خواب گرم و نرمت موقع نماز صبح؟
وقت گاز دادن هاي پشت چراغ قرمز؟
زمان قايم كردن اسكناس هايت وقت ديدن صندوق صدقات؟
موقع باز كردن سايت هاي ناجور اينترنت؟
نفوذش را نمی بینی؟
میان آيين هاي شيطان پرستان روشنفكر؟
روي تيزي چاقوهايشان موقع مكيدن خون هاي همديگر؟
او همين جاست. هرجا كه حق نباشد. هرجا كه خدا نباشد. هرجا كه يادمان مي رود براي آمدن منجي مان و استقبالش كاري بكنيم!
واي! منجي ما چه حالي دارد وقتي به شيطان نخ مي دهيم...!؟
* ای مردم بدنبال گامهای شیطان گام ننهید چه آنکه او برای شما دشمنی است آشکار (بقره: 168)
عطیه پاک آیین

وظایف منتظران قسمت دوم
2- محبت او بطور خاص
بدانکه در وجوب محبت تمام ائمه معصومین (علیه السلام) ترديدي نيست و اينکه دوستي ايشان بخشي از ايمان و شرط قبولي اعمال است.
ولي در اهتمام به محبّت مولايمان حضرت حجّت (ع) خصوصيتي هست که سبب شده به طور خصوص به آن امر گردد؛
و اين از دو جهت است :
به جهت عقل :
توضيح اينکه سرشتها بر محبّت کسي که به آنها نيکي کند و هرکه واسطه احسان به. آنها باشد، ساخته شده است،
و در مجالس صدوق رحمه الله به سند خود، از ابن عباس آمده که گويد:
رسول خدا (صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم) فرمود:
خداوند را دوست بداريد، به جهت آنچه از نعمتهاي خويش به شما ميدهد و مرا به جهت دوستي خداي - عزّوجلّ - دوست بداريد و اهل بيتم را به خاطر دوستي من دوست بداريد.
و به جهت نقل :
سيد محدّث بحراني رحمه الله در کتاب «غاية المرام» [1] به نقل از نعماني، به سند خود {بعد از شرح طولانی اتفاقات شب معراج) ، از رسول خدا (صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم) روايت آورده که فرمود:
اينان امامان هستند و اين قائم است حلالم را حلال و حرامم را حرام مينمايد و از دشمنانم انتقام ميگيرد.
اي محمد! او را دوست بدار، که من او را و دوست دارنده او را دوست دارم.
اين حديث دلالت دارد بر اينکه در محبّت آن حضرت ويژگي اي هست که مقتضي امر مخصوص از سوي خداي تعالي گرديده، با اينکه محبّت همه امامان (ع) واجب است.
(کتاب مکیال المکارم فی فوائد دعا للقائم)
[1] غاية المرام، 188 باب 23 ح 101.

وظایف منتظران قسمت اول
1- تحصيل شناخت صفات و آداب و ويژگيهاي آن جناب
شناخت صفات و آداب و ويژگيهاي آن جناب به دليل عقل و نقل لازم ميباشد:
دليل عقل
چون ما به خاطر اين که به ديدار مولايمان و امام زمانمان مشرَّف نشدهايم از شناختن آن حضرت به صورت محروم مانده ايم،
بنابراين اگر کسي در اين زمان ادعا کند که من صاحب الزمان هستم. راست و دروغش را جز به دو امر نميتوان دانست:
يکي آشکار شدن معجزه به دست او،
و ديگر ظاهر شدن نشانه هايي که ائمّه اطهار براي امام قائمي که در انتظارش هستيم بيان کرده اند.
دليل نقل
شيخ صدوق از حضرت ابوالحسن موسي بن جعفر (علیه السلام) روايت آورده که فرمود:
هر کس در چهار چيز شک کند به تمام آنچه خداي - تبارک و تعالي - نازل فرموده کفر ورزيده است {که} يکي از آنها شناختن امام در هر زمان از جهت شخص و صفات او ميباشد.
و بر وجوب شناخت مولايمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) روايات و اخبار بسياري دلالت ميکند
از جمله: در کتاب {اصول کافی} به سند خود از فضيل بن يسار آورده که گفت:
از حضرت امام صادق (علیه السلام) درباره فرموده خداي - تبارک و تعالي - پرسيدم :
«يَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإمامِهِمْ»؛ [1]
روزي که هر مردمي را به امامشان فرا ميخوانيم.
فرمود:
اي فضيل! امام خود را بشناس که اگر امامت را شناختي پيشتر شدن اين امر يا به تأخير افتادن آن، بر تو زيان نرساند، و هر کس امام خود را بشناسد سپس پيش از آنکه صاحب اين امر قيام کند بميرد، به منزله آن است که در ارتش آن حضرت نشسته باشد، نه، بلکه به منزله کسي است که زير پرچمش نشسته باشد.
راوي گويد: بعضي از اصحاب آن حضرت گفتند: به منزله کسي است که با رسول خدا (صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم) به شهادت رسيده باشد. [2]
شناخت جز به دو امر حاصل نميگردد :
يکي: شناختن شخص امام (ع) به نام و نسب.
دوم: شناخت صفات و ويژگيهاي او.
به دست آوردن اين دو شناخت از اهمّ واجبات ميباشد.
پس هرگاه فرد مؤمن آن نشانه ها را شناخت و از آن مکارمي که براي آن حضرت هست آگاه گرديد به هر صدايي گوش نخواهد داد، و بين راستگو و دروغگو فرق خواهد گذاشت.
(کتاب مکیال المکارم فی فوائد دعا للقائم)
[1] سوره اسراء، آيه 71.
[2] اصول کافي، 371:1.
[3] الغيبة نعماني، 65.
کلیپی کوتاه از انطباق وقایع با علائم ظهور منجی
آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری
قسمت پنجم
ذخائر مهدی (ع)
5-کتابهای آسمانی:
تمام کتابهای آسمانی که روزی در دست پیامبران مرسل و اولو العزم بود. و به وسیله آن مردم را هدایت و ارشاد می کردند. توسط پیامبر به اهل بیت انتقال یافت. و امروز همه آنها در اختیار آخرین ذخیره الهی است.
روزی که حضرت بقیه الله به فرمان پروردگار از پرده غیبت برون آید، تمام آنها را با خود می آورد.
امام صادق(ع) می فرمایند:
"خداوند هیچ چیز به پیامبران نداد، مگر اینکه آن را به محمد(ص) نیز عطا کرد. آن صحفی که قرآن درباره اش فرمود: «صحف ابراهیم و موسی » نزدماست..."(16)
6- قرآنی که امیر المؤمنین علی (علیه السلام) گرد آوردند:
روزی که پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) دار فانی را وداع گفتند، امیرالمؤمنین علی(ع) به سفارش ایشان در خانه نشستند تا قرآن را گردآورد.
ایشان پس از پایان کار، قرآن را به مسجد بردند و به ابوبکر دادند.
عمر گفت:
ای علی! این قرآن را به جای خود برگردان، ما نیازی به آن نداریم.
امیرالمؤمنین علی(ع) آن را گرفتند و به خانه برگشتند. هنگامی که عمر به خلافت رسید، روزی به امیر المؤمنین علی(ع) گفت:
اگر بخواهی،می توانی قرآنی که نزد ابوبکر آوردی اکنون بیاوری تا گرد آن جمع شویم.
حضرت فرمودند:
"هیهات، راهی برای رسیدن به آن نیست. من در زمان ابوبکر چنان کردم تا برشما اتمام حجت کرده و در روزقیامت نگویید ما از این غافل بودیم; یا برای ما نیاوردی.
اکنون این قرآن نزد من است و جز پاکان و جانشینان من کسی به آن دست نمی زند."
عمر گفت:
آیا زمانی برای اظهار این قرآن وجود دارد؟
حضرت فرمودند: "آری، هنگامی که قائم از فرزندانم ظهور کند. "(17) تمام کتابها و نوشته های معصومین(علیهم السلام) به نامهای صحیفه جامعه (18) که املای رسول الله(صلی الله علیه و آله وسلم) و خط امیرالمؤمنین علی(ع) بود، کتاب علی(ع) (19)، مصحف فاطمه(س) (20)، جفر ابیض (21) ، جفر احمر (22) وصحیفه هایی که نام تمام پیامبران، پادشاهان و پیروان اهل بیت (علیهم السلام) برآن نوشته است، نزد امام عصر(ع) قراردارد.
پی نوشت:
16- بصائرالدرجات، ص 135.
17- الشیعه و الرجعه، ج 1، ص 419.
18- بصائرالدرجات، ص 142.
19- همان، ص 147.
20- همان، ص 151.
21- معجم الامام المهدی، ج 3، ص 388.
22- بصائرالدرجات، ص 151